கருப்பு நிலா
தெப்பத்தின்
நீரலையும் படிகளில்
குமிழ்விட்டு வாய்த் திறக்கின்றன,
ஓராயிரம் மீன்கள்.
நீரலையும் படிகளில்
குமிழ்விட்டு வாய்த் திறக்கின்றன,
ஓராயிரம் மீன்கள்.
ஆழத்தின் நடுவிலிருந்து
அபயம்கேட்டு எழுகிறது,
திரட்சியில்லாத
கை ஒன்று!
அபயம்கேட்டு எழுகிறது,
திரட்சியில்லாத
கை ஒன்று!
திறந்திருக்கும்
அதன் உள்ளங்கையில்,
'உ'வோ, '+'யோ எழுதியிருக்கிறது.
பிறைநிலவாகக் கூட இருக்கலாம்.
அதன் உள்ளங்கையில்,
'உ'வோ, '+'யோ எழுதியிருக்கிறது.
பிறைநிலவாகக் கூட இருக்கலாம்.
நீரில்பாய
நான் முயலுகையில்,
காக்கும் கடவுள்
என்முன் தோன்றினார்.
அபயம் கேட்ட
கையை புன்னகையுடன் பார்த்தார்.
*
அபயம் கேட்ட கை
உடலாய் மிதக்கிறது,
இப்போது நீரில்.
கையில் காணப்பட்ட
குறி
காணாமல் போயிருந்தது.
நான் முயலுகையில்,
காக்கும் கடவுள்
என்முன் தோன்றினார்.
அபயம் கேட்ட
கையை புன்னகையுடன் பார்த்தார்.
*
அபயம் கேட்ட கை
உடலாய் மிதக்கிறது,
இப்போது நீரில்.
கையில் காணப்பட்ட
குறி
காணாமல் போயிருந்தது.
இருள்வெளியில்
பதுங்கிக்கொண்ட
கடவுளுக்கு பூஜை நடக்கிறது.
மணி ஒலி கேட்கிறது.
*
குமிழ்விட்டு வாய்த் திறக்கின்றன,
ஓராயிரம் மீன்கள்.
பதுங்கிக்கொண்ட
கடவுளுக்கு பூஜை நடக்கிறது.
மணி ஒலி கேட்கிறது.
*
குமிழ்விட்டு வாய்த் திறக்கின்றன,
ஓராயிரம் மீன்கள்.
நன்றி : திண்ணை
No comments:
Post a Comment